ندا شدی کابوس زندگیم
ندا هر جا دنبال خبر میروم با عکس تو روبه رو میشم
هر بار که می بینمت بغض گلویم را می فشارد
ندا داغی بر دلمان نشاندی میدانم که از خاطرم نمیری
ندا روحت شاد و به پدرو مادرت صبر دهد
پ.ن : با این حال و روز حوصله ای بر درس خواندن نیست خوب شد که امتحانام عقب افتاد
از دیشب تا حالا فیلم کشته شدن اون دختر رو دیدم تصویرش جلو چشمامه و صدای پدرش که فریاد میزنه تو گوشمه
خدایا کی میخواد جوابگوی خون این جوونا که پرپر میشن باشه
حال بدی دارم خیلی بد
آخه چقدر دروغ چقدر حقه تا کی؟
یعنی علنا به شعور ملت ایران توهین کردن
من که باورم نمیشه
۴ سال دیگه باید تحمل کنیم
وای اصلا فکرشم نمیتونم بکنم