صدای شکستن دلم

دلم پر زد واسه پرسه زدن توی کوچه های پاییزی

زدم به یکی از همین کوچه پس کوچه ها

صدای خش خش برگهای پاییزی گوشمو نوازش میداد

باد برگها رو این ور اونور میبرد

چشمهای من هم دنبال اونها می دوید

آسمون هم دلش مثل دل من گرفته بود

یک قدم که برداشتم قدم بعدی رو روی یکی از همین برگهای زرد پاییزی گذاشتم

صدای خردشدنش رو شنیدم

قلبم تیر کشید

این صدا ، صدای خردشدن برگ پاییزی نبود ، صدای شکستن دلم بود